Ben in shock uit de operatiekamer gekomen. De dokter was zo kwaad op mij geweest en de verpleegster ook. De operatie was terug onder plaatselijke verdoving terwijl dit niet afgesproken was. Er was ook iemand bij van de firma om het probleem mee te helpen oplossen.  Omdat het niet verliep zoals ze verwacht hadden stonden ze daar maar te roepen tegen mij en ik mocht ook niet klagen dat ik pijn had. Ik moest maar minder kleinzerig zijn. De verpleegster van het pijncentrum die erbij was, ik mag er niet meer aan denken. Ik sta ermee op en ga ermee slapen zo een nachtmerrie was het.
Het goeie nieuws is dat mijn probleem met de stroomstoten opgelost lijkt. Ik had 35 haken en die zijn er vandaag uitgehaald. Ben nadien flauw gevallen want heb nog steeds heel veel last van een lage bloeddruk. Ik voelde me al slecht toen ik opstond maar had toch gehoopt dat het zou overgaan. Gelukkig was het die lieve verpleegster en mocht ik gaan liggen, het had niet anders gekund anders lag ik op de grond.
Het was een hele hele nare ervaring en ik huiver al bij de gedachte van nog een operatie. Mijn dokter heeft tegen mij gelogen en dan vind ik bijzonder jammer. Ik ga hem hier zeker over aanspreken als ik hem nog eens zie, ergens eind januari. Ten minste als hij het dan is, je hebt afspraak in het pijncentrum maar daarvoor wil dit nog niet zeggen dat je je eigen dokter hebt.
Veel liefs aan iedereen
xxxx

Straks is het zover, deze middag vertrek ik naar het ziekenhuis voor mijn hersteloperatie van mijn stimulator.  Eindelijk ! Ondertussen zitten we al een paar dagen zonder verwarming, sinds gisteren definitief na het bezoek van de chauffagist die de boiler moest afzetten omdat het levensgevaarlijk was.  Dus geen warm water en geen verwarming en dit voor een paar dagen, hopelijk kan hij vrijdag langskomen want thuiskomen in een ijskoud huis na mijn operatie is niet echt iets om naar uit te kijken..
Ik hoop dat alles goed mag verlopen en dat de pijn van de ingreep wat meevalt. Ik weet dat ik als eerste in de operatiezaal zal gaan dus mensen denk eens aan mij op woensdag rond 8 uur.
Ondertussen doet Ziva hier haar best om iedereen fit te houden. Ze is verschrikkelijk speels en helemaal nog niet zindelijk... Mijn mama heeft er haar werk mee.  Midden in de nacht moet ze ook nog buiten en dit met zo een koud weer.  Bedankt mama dat je dit voor mij wil doen.
Lieve mensen bedankt voor jullie steun en hopelijk tot binnen een paar dagen.
De pijn is amper vol te houden zeker met de koude nu zowel binnen als buiten.

Veel liefs
Sarah

Wat een drukte in huis ! Ziva (onze puppy) is heel erg lief maar... zo druk, ik had dit nooit verwacht. Je hebt geen seconde rust als ze wakker is.  Iedereen doet hier zijn best maar toch, het blijft heel hard. Mama had inderdaad niet overdreven met te zeggen dat ons leven drastisch ging veranderen.