Wat een drukte in huis ! Ziva (onze puppy) is heel erg lief maar... zo druk, ik had dit nooit verwacht. Je hebt geen seconde rust als ze wakker is. Iedereen doet hier zijn best maar toch, het blijft heel hard. Mama had inderdaad niet overdreven met te zeggen dat ons leven drastisch ging veranderen.
Maar ik kan ze al niet meer missen.
Vandaag ben ik ook terug bij de pijnpsycholoog geweest maar het was niet zo leuk, alles wat misloopt is mijn fout, ik moet kijken wat mijn aandeel is in al die dingen. Dat leerkrachten teveel van mij verwachten of een dokter die boos zal zijn omdat ik niet full time naar school kan gaan... Het werkt niet echt motiverend moet ik zeggen.
Ik hoor niets anders, Sarah het ligt zeker wel aan jou, denk er toch maar eens over na hoor, en dat mama soms 's nachts bij mij komt omdat ik teveel pijn heb... amai zeg die was daar boos over, ik moet mijn plan trekken en iedereen laten slapen. Mijn mama slaapt gewoon weinig omdat ze veel zorgen heeft, als ze dan hoort dat ik wakker ben komt ze na een tijdje kijken of ze iets voor mij kan doen of halen... hij kon daar niet mee lachen en was echt misnoegd hierover. Mama kreeg dan ook de wind van voren.
Heel jammer want voor mij is het heel moeilijk en vooral pijnlijk om zo ver te rijden en als het dan is om met zo een gevoel naar huis te gaan... Echt niet leuk. Hopelijk is hij volgende keer beter, want bij hem is het echt op en af, soms heb i
RSS Feed
