Het is al een hele lange tijd geleden dat ik nog iets kwam schrijven ! De pijn is dikwijls de spelbreker geweest en de drukte van de school. Ik mag wel met trots vertellen dat ik geslaagd ben voor mijn vakken die ik dit schooljaar moest afleggen, volgend schooljaar de volgenden en dan heb ik mijn attest tweede graad ! Eindelijk kan ik dan naar het vierde middelbaar gaan. Maar zover is het nog niet natuurlijk !
De pijn is er nog steeds en als het warm is zwellen mijn voeten, benen en handen zo erg dat ik op een olifant lijk en mijn handen amper kan gebruiken. Heel pijnlijk ook.
Ik ga ook nog steeds bij de pijn psycholoog en de psychiater. 1 x per maand ongeveer. Niet vaak dus maar het moet nog steeds van mijn pijndokter.
Ik heb wel sinds de laatste aanpassingen van mijn stimulator al iets minder aanrakingspijn aan mijn voeten. Het begin van verbetering. Een peulschil voor velen maar voor mij een teken waar ik al zolang zit te wachten. De pijn is nog niets veranderd maar het moet ergens beginnen. Ik geef me nog lang niet gewonnen. Ik wil er komen en zal er dus komen.
Wens jullie nog allemaal een hele prettige vakantie toe.
Liefs, Sarah