Mijn lichaam kan niet meer.....
Daarom zal ik mijn schooljaar niet in één keer kunnen afmaken en het moeten opsplitsen in twee of meer jaren.
Dit vind ik helemaal niet leuk. Maar de school verwacht van mij zoveel als van een gezond kind en dat kan ik niet opbrengen. Vandaar dat ik dit schooljaar de helft van mijn vakken moet afleggen en volgen en volgend schooljaar de andere helft. Ik verlies dus terug een schooljaar. Ik heb het hier dus echt wel heel moeilijk mee.
Ik kan gelukkig wel bij de psychiater en pijn psycholoog terecht maar daarom doet het me niet minder. Ziek zijn en school is dus echt niet te combineren. Ik vraag mij af of het zo ook is met kinderen die kanker hebben. Ik hoop echt van niet, dit wens ik echt niemand toe. Ze weten niet wat ze kinderen aandoen, je moet al zoveel opgeven omdat je ziek bent en dan doen ze nog zo moeilijk in scholen, die zijn echt niet afgestemd op kinderen die ziek zijn en dat vind ik heel erg jammer. Politiekers denk ook eens aan ons !!!!!

Prettige eindejaarsfeesten iedereen.
Liefs
Sarah

Het is al heel moeilijk geweest, ben heel moe en kan  niet zoveel als ik zou willen....
Op school heb ik maar 3 examens kunnen meedoen van de 11. Als ik een buis had op één van mijn vakken zou ik mijn jaar in twee jaar moeten doen, dit schooljaar de helft van mijn vakken en volgend jaar de andere helft !!! Dus ik verlies terug een schooljaar en daar kan ik niet zo mee leven. Ik ben door mijn ziekte al een jaar kwijt, wil niet terug een jaar langer in het middelbaar zitten tussen kinderen die veel jonger zijn dan ik. Ik heb nood aan oudere kinderen, geen van twee jaar jonger dan ik !?
Dus nu weet ik nog niet wat ik mag verwachten, ik mocht al een deel doen na de kerstvakantie maar nu het er zoveel geworden zijn weet ik het niet.
In het ziekenhuis zeggen ze me dat ik eerst aan mijn gezondheid moet denken en de school dus moet laten voor een paar maanden maar dan verlies ik mijn jaar helemaal.
Wat er ook gekozen wordt, ik kan er niet mee leven. Ik wil gewoon doen wat anderen doen. Vooruit gaan en niet achteruit. Wie doet dat nu graag als hij 15 jaar is ????
Het is gewoon oneerlijk allemaal....
Gelukkig heb ik mijn hond, ze is heel lief maar blijft een puppy met heel wat energie. Ik moet heel veel rusten en dan ben ik wel verdrietig omdat de anderen met haar moeten of mogen spelen en ik het niet kan. Gelukkig ligt ze heel vaak bij mij.
Wil iedereen toch wel een heel prettig eindejaar willen wensen. Met veel liefde en vriendschap.
Liefs
Sarah