Had een druk weekend...

Zaterdag is een buurjongen komen spelen, Tomas...

Zondag ben ik dan met mijn broers en ouders naar Planckendael geweest.  Ik ben helaas maar twee uurtjes kunnen blijven, de pijn was zo erg dat ik niet meer in mijn rolstoel kon blijven zitten.
Arno en Leander vonden het niet echt zo leuk dat we al terug naar huis moesten gaan maar na nog eens langs de leeuwen langsgeweest te zijn konden ze zich erbij neerleggen.  Mijn hart brak wel moet ik eerlijk toegeven.  Ik weet dat ze het daar leuk vinden en dan moesten ze door mij weer vroeger naar huis.

Vandaag is de pijn te doen, al kan ik weinig doen, ik overleef het wel.. denk ik toch !!!

Ik kan nu heel erg beginnen aftellen, iets minder dan een maand voor mijn operatie doorgaat.  Ik wacht al zolang dus dit moet gewoon haalbaar zijn.

Veel liefs
Sarah



Leave a Reply.