De dokters in het ziekenhuis hebben er geen benul van hoe erg iemand er aan toe kan zijn... Trek je plan maar is het gevoel dat je heel vaak krijgt !
Morgen start ik met Bednet, zo kan ik toch van thuis uit les volgen, zo hoop ik toch bij te blijven met de rest van de klas. Het zal ook op deze manier heel moeilijk zijn maar ik ga ervoor, ik moet gewoon op het einde van het jaar slagen, hoe veel pijn ik ook nog heb.
Volgende week moet ik terug bij de pijn psycholoog in het ziekenhuis. Ik hoop dat ze niet teveel vragen gaan stellen over school enz, zij willen dat ik full time naar school ga, pijn of geen pijn. Van pijn sterf je niet dus "kan" je gewoon verder leven en vooral zoals alle anderen, niet opvallen en niet klagen ! Met de stroom mee zoals de dokter vaak zegt.
Liegen wil ik er niet doen maar zeggen dat ik vandaag al niet kon gaan is ook al geen optie want dan gaan ze heel boos zijn.
Het kan soms zo moeilijk zijn. Soms weet je gewoon niet meer wat je mag of kan zeggen zonder de angst te voelen dat je weer op je donder zal krijgen.
Wens jullie het allerbeste.
Liefs
Sarah