Mijn bednet avontuur was goed gestart, helaas werd ik ook niet gespaard van kleine technische problemen... Ondertussen heb ik al een andere computer gekregen (lenen, niet echt krijgen...) zodat ik mijn lessen toch nog kon volgen.  Het is bijzonder zwaar, ik dacht dat het even achter de computer zitten was maar neen, het vraagt meer van mijn lichaam dan ik dacht !

Het gaat heel moeilijk maar ik bijt door, gisteren ben ik wel even naar de psycholoog geweest omdat het echt niet ging, gelukkig mocht ik nog diezelfde dag bij hem langsgaan, soms zijn die mensen echt wel nuttig...

Ik hoop dat het nu echt eens mag vooruitgaan want ik ben wel wat moe gestreden, als je zoveel pijn hebt is het echt niet makkelijk om met "alles" om te gaan.
Ik moet van de psycholoog veel meer rusten, blijkbaar vergeet ik dit veel te vaak.  Daar moet ik inderdaad schuld bekennen.  Stilzitten is niets voor mij, zeker niet als ik pijn heb, dan wil ik altijd bezig blijven, bang om als ik éénmaal te stil zit ik niet meer vooruit zal kunnen.
Iets heel herkenbaar waarschijnlijk voor vele pijn patiënten.

Blijven vechten is echt mooi, maar het moet lichamelijk en geestelijk haalbaar zijn.  Sommige dagen of momenten in de dag lukt dit niet zo goed.  Gelukkig heb ik mijn mama en papa en mijn broers die mij veel helpen en er voor mij zijn als ik ze nodig heb.

Liefs
Sarah



Leave a Reply.