Mijn pillen....

Ben blij dat ik vandaag toch al iets heb kunnen eten en dat mijn maag het voor zichzelf heeft kunnen of willen houden.

De afgelopen dagen waren zwaar.  Mijn lichaam reageert niet altijd zoals ik het zou willen.  Ik werd gedwongen om het rustig aan te doen en af en toe te gaan liggen omdat ik of : te misselijk was, of te draaierig of gewoon te ziek was om in de zetel te zitten of aan tafel.
Dan zocht ik mijn Dorsoo bedje op en kon hierdoor echt wel wat recupereren.  Alleen die pijn .... Die wil maar niet stoppen.  Het is wel al iets menselijker maar het blijft overleven en dat is nog steeds iets anders dan "leven" !!

Ik weet niet of mijn leeftijdsgenoten het beseffen maar ze hebben heel veel geluk om "gewoon" te kunnen doen en zonder zorgen hun dag door te brengen.

Ik hoop dat ze het op tijd weten en er ten volle van genieten...

Iedereen een prettig weekendje gewenst.

Liefs