Morgen mag ik gaan lunchen met Doug Owsley, hij is een forensische antropoloog uit Amerika. Ik kreeg al boeken die hij geschreven had en die verslont ik van begin tot het einde. Hij is een groot voorbeeld voor mij en dankzij hem probeer ik zoveel mogelijk de moed erin te houden en hoop ik ooit iets te kunnen doen zoals hij als werk. Ik heb gefascineerd door zijn werk en wil het later graag zelf doen. Ik weet niet hoe mijn gezondheid zal evolueren maar ik hoop nog steeds dat ik ooit beter zal worden en een min of meer normaal leven zal kunnen leiden. Niemand doet voorspellingen dus is het soms moeilijk om vol te houden. Maar ik doe mijn best.
Dus morgen zal ik honderden vragen kunnen stellen en hoop ik zoveel mogelijk antwoorden te krijgen. Hij heeft een nieuw boek geschreven en die zal ik morgen ook krijgen, ik hoop dat ik heel veel zal leren van ons gesprek. Mijn ouders mogen mee, mijn mama zit wel te stressen omdat zij niet zo goed Engels spreekt, gelukkig verstaat ze wel alles alleen durft ze het niet zo goed spreken. Ik kijk er in ieder geval heel erg naar uit.
Ik schrijf hier zeker hoe het geweest is.
Veel liefs,
Sarah



Leave a Reply.