Gisteren is de juf van Nederlands vroeger moeten weggaan, de euforie van maandag is helaas al lang verdwenen, de realiteit heeft keihard toegeslagen. Mijn leuke uitstap heeft zich vertaald in hevige pijn in mijn rug ter hoogte van het connectiestuk en mijn handen zwellen op en zien zo lelijk blauw. Het weer speelt ook niet echt in mijn voordeel. Dus mijn toets niet verder kunnen afwerken want kon mijn pen niet meer vasthouden...
Hoe kan ik ooit mijn dromen waarmaken als dat domme lichaam van mij niet meewil en vooral dat het niet doet wat ik WIL, die stomme ziekte moet gewoon genezen want ik wil nog heel veel...
Ik vermoed dat mijn weg moeilijker is dan die van een anders maar ik wil me hier niet bij neerleggen.
Ik hoop die droom ooit waar te maken....
Gelukkig kunnen ze mij het grandioos gevoel van maandag niet meer afnemen !!!
Liefs
Sarah



Leave a Reply.