Het was een vermoeiende voorbereiding voor mij maar ik heb toch een beetje kunnen meehelpen en daar was ik wel blij mee.
Het was weer super plezant en iedereen heeft zich weer goed laten gaan, de volwassenen waren super plezant en zo konden wij heel wat lachen, zeker als ze ook begonnen met boogschieten en er zo vaak naast of over het scorebord schoten.  De tafelvoetbal tafel leek ook al niet meer veilig, ook daar wouden ze hun kennis van zaken demonstreren.  Echt hilarisch.
Het was dus weer heel leuk, we kijken al uit naar volgend jaar, hopelijk schijnt dan de zon en ben ik veel beter dan nu.
Het plezier was het waard om nu zoveel extra pijn te hebben al denk ik er soms anders over, deze nacht heb ik niet kunnen slapen van de pijn, als ik gisteravond mijn benen en voeten zag schrok ik zelf van hoe ze eruit zagen.  Dan denk ik echt : dit komt nooit meer goed !
Straks kan ik bij een vriendin van mijn mama naar een Duitse Herder gaan kijken, hij is nog heel jong en speels, dus dat zal heel leuk worden al mag hij niet op mij springen want dan val ik zeker van mijn stokje van de pijn. 
Zo heb ik toch weer iets om naar uit te kijken.
Veel liefs iedereen,
Sarah



Leave a Reply.