Gisteren begon heel goed.  In mijn normen toch, mijn handen waren niet al te dik, kon mijn boterham zelf smeren wat mijn dag al heel goed maakt.  Een stukje zelfstandigheid is steeds goed meegenomen om me op te beuren.
Ik heb een beetje gitaar gespeeld met Arno en wat met Zip gaan spelen, dat beestje is een schat voor mij geworden...
Ik kon mijn broers ook ondervragen want zij zijn aan het studeren voor hun eindexamens van de lagere school.
Allemaal heel tof.
Toen de buurkinderen thuiskwamen wou ik naar hun konijn gaan kijken, zijn hokje moest uit gekuist worden, ik wou heel graag meehelpen.  Ik zette me neer op een stoel en ik voelde het al, weer iets dat in mijn heup blokkeerde en het was verloren. Dit doet zoveel pijn dat ik echt zou flauwvallen.  Heb dan nog wat verder geholpen met de zak openhouden maar het ging echt niet meer.
Terug de straat overgestoken en op de zetel gaan liggen.  De pijn is dan op een paar seconden zoooo erg dat je het je niet kan voorstellen.
Je zou zo door het raam springen om ervan verlost te zijn.

De nacht was rampzalig begonnen, gelukkig was het laatste deel van de nacht wel goed, mijn Dorsoo bedje doet nog steeds zijn best om me de hevigste pijn weg te nemen, toch als hij door een blokkage in mijn heup aangesterkt is.
Hun reclame is echt, niets overdreven.  Top kwaliteit.  Ik zou hen nog eens moeten schrijven denk ik om hen te bedanken dat ze het ooit uitgevonden hebben.

Wens iedereen een hele fijne avond toe
 



Leave a Reply.