Donderdag was het weer zover, de school is herbegonnen...
Ik keek er enorm naar uit en ook weer niet. Als ik in de school ben zie ik wat iedereen "kan" en juist wat in niet kan. Best confronterend en niet altijd makkelijk vooral mijn geest wil veel, alleen wil mijn lichaam nog niet mee.
Mijn stimulator staat uit omdat er technische problemen zijn het is dus terug vanop nul herbeginnen want hij zal een kleine maand uitgestaan hebben, ten minsten als ze het probleem kunnen oplossen de 20ste september als ik op consultatie mag gaan.
Hoe dan ook, de klas valt heel goed mee, er is iemand die ik nog ken van vorig jaar die is moeten blijven zitten. Zo zit er toch nog iemand in de klas die ik ken. Ik ben twee lesuren gebleven omdat ik moest wachten op mijn boeken, de vrijdag ben ik in de voormiddag een lesuur geweest en ééntje in de namiddag.
Tof dat me dat is gelukt. De pijn is heel erg en de medicatie vliegt hier de deur uit maar ik wil zo graag naar school dus doe ik het met een kleine overdosis zoals ze dat wel eens noemen als je meer neemt dan het toegelatene ..
Dinsdag start mijn project met Bednet dus hoef ik niet zoveel dagen les te missen. Ik zie wel hoeveel uren ik ga kunnen volgen van thuis uit. Ik hoop zo veel mogelijk.
De weg is nog lang, dat wist ik maar dat ik na twee maanden terug met mijn teller op nul ging staan had ik nooit gedacht.
Veel liefs
Sarah
Ik keek er enorm naar uit en ook weer niet. Als ik in de school ben zie ik wat iedereen "kan" en juist wat in niet kan. Best confronterend en niet altijd makkelijk vooral mijn geest wil veel, alleen wil mijn lichaam nog niet mee.
Mijn stimulator staat uit omdat er technische problemen zijn het is dus terug vanop nul herbeginnen want hij zal een kleine maand uitgestaan hebben, ten minsten als ze het probleem kunnen oplossen de 20ste september als ik op consultatie mag gaan.
Hoe dan ook, de klas valt heel goed mee, er is iemand die ik nog ken van vorig jaar die is moeten blijven zitten. Zo zit er toch nog iemand in de klas die ik ken. Ik ben twee lesuren gebleven omdat ik moest wachten op mijn boeken, de vrijdag ben ik in de voormiddag een lesuur geweest en ééntje in de namiddag.
Tof dat me dat is gelukt. De pijn is heel erg en de medicatie vliegt hier de deur uit maar ik wil zo graag naar school dus doe ik het met een kleine overdosis zoals ze dat wel eens noemen als je meer neemt dan het toegelatene ..
Dinsdag start mijn project met Bednet dus hoef ik niet zoveel dagen les te missen. Ik zie wel hoeveel uren ik ga kunnen volgen van thuis uit. Ik hoop zo veel mogelijk.
De weg is nog lang, dat wist ik maar dat ik na twee maanden terug met mijn teller op nul ging staan had ik nooit gedacht.
Veel liefs
Sarah
RSS Feed
